Ja, kake er godt, men bolle!

Sitat bestefar. Haha. Han har noken bra uttrykk den mannen.
No sete eg og venta på Marie, ho e so kjekk og snill og grei at eg skal få låne bilen hinna dinna veka her. Det ekje verst! Må berre køyre ho te bringeland fyst, men det ska eg pikahonen klare!

Husprosjektet går sin skeive gang, vi e bortimot klare for å legge golv. Huhei, det skal bli spennande kjenne eg!! Men, alt går! Det e berre snakk om kor bra det går.. Eeheee...

Eg må hive meg rundt. Ferdig snakka.

Ønskeliste*

- Ipod
- Veakorg
- to-tre polakka
- tusenvis av kroner
- viljestyrke
- organisatoriske evner
- Bergans jakke, sånn varm, god, fin og lilla
- heite sko! Fryse på beina heile tia..
- Den nyaste boka te Liza Marklund
- St.mandag, den nye te Vamp
- tøffe ting og tang te huset
- og alt mulig anna som e nyttig og kjekt


Det nærma seg jul.. Styggfort!! Eg hakje kjøpt ei julegåve.. Jabbadabba seie ein te den slags..Satsa på å ta ei skikkeleg rykkje når eg kjem heim att.. Må fyst berre måle stova, kjøkkeninnreiinga og flisene. so kan eg pinadejen starte å tenke på anna hus.
Jobba litt med masteren med Marri idag, og herregud... viss det her går, då går jaggupina alt....
Vel vel..

Då e vi igang!

Jepps! No skjer det ting! Igår leverte eg heimeeksamen. Rett nok ein frykteleg dårleg ein, som eg verken korrekturleste eller kjempa hardt for å få til.. Men! Den e levert. OG godt e det.. No e vi heime hos foreldra te Vegard, drive og pakka tilhengar og bil.. Herreeeguuud kor mykje crap eg har spart på opp gjøna åra.. Eg hadde jo ei skikkeleg opprydding då eg flytta ilag med Vegard, men likevel har eg på to år klart å samle opp det dobbelte med bøke, cd'a og kle. Argh. Eg skal slutte med det. For kvart plagg eg kjøpe skal eg gje eit te frelsesarmeen. Jepp. Det e planen..

Vi køyre avgårde tidleg imåra, so vi har goood tid over fjellet. Grua meg egentlig litt til å køyre over fjellet, men vi tar det roleg so må det jo gå bra... Vi skal slenge ifrå oss saker og ting i huset, det blir spennande å sjå ka Vegard syns. Han hakje sett det endå!! Håpakje han får fullstendig angsten og angra når han ser det... Eeehhh.. Det må gå bra!

På fredag skal vi i begravelse te Alla... Stakkars gamle Allamosta.. Systa te besta, og den snillaste dama i to sko.. Det e trist at ho e vekke, men på same tid so va det kanskje godt for ho å sleppe.. Ho va godt over 90 år, 94 trur eg... Dei siste åra har formen svikta og ho har for det meste låge på sjukeheimen og vore forvirra.. Eg håpa ho og besta sete i himmelen (eller kor dei no e) og skravla og skåla.. Det fortena dei. Verdens beste damer! Ingen over, ingen ved sia.. Det e skikkelig rart at det e eit halvt år sia besta dø.. Eg tar meg fortsatt i å tenke at eg må få tia te å reise te Sandane og besøke ho kvar gong eg ska heim... Sånn trur eg det kjem te å vere ei stund..

Uansett, det føles bra at vi e på gli no, hei hurra!

Morgonstund har gull i munn...

For ein tre-fire år sia fann eg, Siren, Mari og Marius ut at det ikkje er so kjekt å vere vaksen om vinteren, som å vere unge. Derfor kledde vi på oss vinterkle og gjekk i barnehagen med akebrett. Der leika vi og basa i timesvis. Kaldt, men å gud så herleg. Slike ting sit eg og tenker på no, no når det er opp og avgjort at vi skal flytte heimatt. Jepp, det blir ingen kebab og min daglege morgonkaffe (dobbel latte med Irish) er long-gone. Likevel syns eg vi får meir enn vi mistar. Vårt eige hus. HAGE! Ingen bråkete naboa vegg-i-vegg, som syns at det kjekkaste i verda er å spele gitar og synge (FALSKT) til Luxux Leverpostei. Vegard meina vi skal putte superlim i låsen hans før vi flytta.. Hehe.. Han har irritert oss kraftig ganske ofte, det skal bli so godt å sleppe å forholde seg te sånt lenger.

No er det morgon, og eg har nett sendt Vegard på jobb. Eg ska på kveldsvakt, og før det skal eg komme igang med heimeeksamen for real.. Den skal vere ferdig på torsdag. Og eg slite BIIIG time.. Av og til skjøna eg ikkje korleis eg har komt meg gjennom 4 1/2 års utdanning. Eg utsette alt til absolutt siste lit, og går og surra med alt mulig anna... Argh. Derfor. Skal eg no sette på kaffeen og komme igang. Yes sir!
Aaaany minute now.....

Alt eg burde ha gjort....

- eg må sende telefonen min til reperasjon
- eg må starte å pakke
- eg MÅ starte på heimeeksamen
- eg burde ringt banken
- eg burde ringt noken forsikringsselskap
- eg skulle ha henta ved
- eg burde laga meg frukost


Burde, skulle, kunne må.. Travle tider her i Oslo.. Vi har begynt å pakke for å gjere leiligheten visningsklar, og det ekje berre-berre. Fantastisk kor mykje crap ein klarer å samle i hop.. Samstundes skal eg levere heimeeksamen neste torsdag, og eg har ikkje akkurat satt meg inn i den oppgåva. Telefonen min har tatt kvelden, og eg veit ikkje kor eg skal sende den.
Vi fekk kontrakta på huskjøpet igår, og tilbrakte dermed resten av dagen i telefonen med ein ubrukeleg, nedlatande, ignorant og F O R F E R D E L E G advokat som ikkje var interessert i å høyre noko anna enn si eiga stemme. ARGH. Eg blir so forbanna.
Neste helg køyre vi første flyttelass heim te Nyborg.. Det blir sikkert både kjekt, tungt, travelt og spennande. Eg gler meg! Fine, fine huset.. Gamle huset egentlig, men åååå! POTENSIALE!

Men no. No skal eg komme i gang. Jepp. Any minute now...

Huset er vårt!!

Endeleg, etter mykje venting og neglebiting er huset endeleg endeleg vårt:)
Det e so utrulig kjekt, og eg GLER eg meg til å sette igang med opp-pussinga.
Det e mykje å gjere, men herregud kor fint vi kjem til å få det. Dersom noken finne at dei har for mykje fritid dei neste åra - kom til oss, her skal du arbeid finne!

Ventetid.....

Idag har eg og Vegard lagt inn første bud på huset "vårt"....
So no blir det venting, neglebiting og generelt spent stemning i iallefall eit døgn...
Eg e igrunn ganske dårleg på å vente, og fordi eg e so spent so har eg no sett i gong to store prosjekt.
Eg vaska huset og eg har begynt å skrive metodekapittelet til masteroppgåva.
Likevel sit eg her på bloggen og får ikkje gjort noken ting. Bøke, vaskebøtte, mopp, penna og diverse flyte omkring her - og eg finn ikkje roa til å gjere noke ferdig...

Vel. Det hjelpe vel ikkje å sitte her.....

Fine folk. Nummer 4; Lukas!

Ifår feira vi treårsdagen til Lukas. Det var stas!
Av meg og Vegard fekk han trommesett:D
Hihi. Vi har skremt Camilla og Vegar med det lenge, men no fann vi ut at det var på tide å gjere alvor av truslane. Ansiktsuttrykka på heile familien var ubetalelege. Lukas og Elias; OVERVELDA. Camilla og Vegar; SJOKKERTE.
Haha. Eg (med god "hjelp" av Lukas og Elias) fikk montert tromma, og då var det i gong. Lukas lånte den til og med vekk til Elias, den lille snillingen:)
Verre var det når Vegar kom opp og ville prøve, trur han syns det var litt kjekt likevel. Utover kvelden rocka Lukas skikkelig, han spelte trommer, Camilla spelte gitar - og dei hadde en skikkelig bra medley over alle bra sangar frå Kaptein Sabeltann. Grusomme Gabriel høyrest braaahaaahaaa ut på trommer;)
Hipp hurra for verdens beste Lukas:)

Ønskeliste

Det skapet her syns eg var faktisk var utrulig kult. FAENSKAPET!
Hoho, ja takk!
Det vil eg ha i huset som eg og Vegard forhåpentligvis får snart.....

Fine folk. Nummer 3; Trude

Dette er mi svimete lillesyste, for anledning ikledd ein snerten liten hatt då vi var på shopping i Oslo Sentrum.
Trude er ein verdsmestar i å finne fram. Det er ein god eigenskap å ha når ein vitjar storbyen. Då kjem ein seg alltid på rett buss og havnar der ein skal. Muahahaha. Eg ler meg i hel. Eg og pappa e enige om at vi skal flire av det her i mange herrens år framover.
Her er saken:
Trude og Julia (sjefssvima) hadde vore i sentrum og svidd av gryn. Eg sende melding til Trude og spurte om ho snart var på vei heim att. Jada, det var så kjekt og lett atte, og ho sa ho var på veg mot bussen. Det tok i overkant lang tid syns eg, og plutselig ringte telefonen, og ei hissig Trude var lost in space. "Den jævla 54bussen går jo ikkje te kiellandsplass!!!!!" Eh, jo Trudemor, det e akkurat det den gjer. Men det kjem sjølvsagt an på ka retning du tek den i! I tillegg var ho forbanna fordi herren som styrte bussen ikkje forsto ka ho sa, og plutselig skrudde av lysa og forlot bussen. Det ordna seg sjølvsagt til slutt, ho blei sittande på bussen og den snudde og kjørte i riktig retning. Sia det har vi ledd av ho. Og det har vi tenkt å fortsette med.
Ellers er Trude ein finfin person. Ho kan virke litt seriøs og flinkis, men under denne prikkfrie overflata finne du ei morsom, underhaldande, snill, lettskremt, tøff og bra jente som eg syns e kjekk å ha te lillesøster.
Då Trude var liten var ho ein heilt fantastisk underfundig unge. I sommar såg vi på gamle videoa, og der e det ein av Trude. Ho e kanskje tre-fire år, og står i døra og spør; "Mamma, kan vi få teeeipee???" Og mamma svara ja, som om det var den mest naturlege ting. UNDERHOLDNIIIING!

Trude har og hatt ei karriere som tidenes blidaste kassadame på Spar. Hirrhirr!

Anbefalar;

Valdresradioen!!
Herregud. DET e en bra radio det!
Frekvens 105,5 trur eg, det e verdt ein lytt. Der e det mykje lokale folk som ringer inn på dei ulike konkurransane og rebusane som dei fantastiske vertane finne på
Radiovert: "og kem har mø me øss her?"
Innringar: "Det er datra di!"

Radiovert1: "nei, no e det seint, vi må vel runde av?"
Radiovert2: " ja, mø lyt koma uss heim att, e må snart legga meg, har regelemessig avføring klokka halv seks kvar morgon, so e lyt ha lite søvn før det"

Fantastisk.

Rakfiskfestival!

Valdres er ein fager plass, det ekje noke tvil om det. Men; når Fagernes blir inntatt av 30.000 spinnville, festklare rakfiskentusiastar, er det igrunn ein ganske skremmande stad å vere.
Steikje moro! Det va fullt i folk, fulle folk. Fulle folk på alder med foreldra våre. Stilig! Klokka seks tok vi buss frå Danebu og ned te Fagernes sentrum, og då var folk kanakkas og sang fengande sangar om "ståpikk, hele natta lang" og liknande. Veldig sjarmerande når mannfolket som syng sangen er nærare 70 år og sannsynlegvis ikkje har vore nærheten av den tilstanden. Haha, komedie for oss som ikkje var so fulle på dette tidspunktet. Vi tok kraftig igjen på bussen heim att på natta. Hah. Der fekk dei den!

Ellers tøffa vi oss på hytta til Silje, med god mat og masse drikke, litt sigar vart det og i ny og ne. Vegard og Raymond gjekk med sine flotte t-skjorter der det sto "Doffen har røtna" på. Gode tider! Vegard kjøpte rakfisk, men eg styrte greit unna det. Råten mat e berre ikkje noke for meg... Det stride likso i mot mi fornuft. Kall meg kresen, men sånn e det berre!
Men bortsett frå råten mat, kan eg anbefale Rakfiskfestival på Fagernes på det varmaste!

Eit par snøfnugg i Oslo....

Idag våkna eg til eit par millimeter med snø i Oslo. Det var ganske fint den første timen... So går det saakte over i slaps og generell unødvendig nedbør.
Eg har budd her i Oslo i snart fem år.. Og det slår ikkje feil.. Kvart år når den første snøen fell, blir det fullstendig kaos. Kollektivtrafikken kollapsa, og ein ser sju-åtte bila so har kjørt av veien. Eg forstår det ikkje. Kan det komme som eit so stort sjokk? Media har jo grundig informert oss om at det skulle bli snø idag. Likevel ser det ut til at sjokket e like stort kvar gong. Alt rakna. Folk blir forsinka, viss dei i det heile tatt dukka opp.
Som det kanskje kan merkast her; det irritera meg! Vi bur i NOREG for pokker. Her snør det! Get used to it!

Ikkje nok med berre det; når ein e ferdig på skulen og ska heim, har det fine kvite teppet gått over til søl og slaps overalt. Oslo ekje bygd for nedbør. Eg har budd på Jølster og i Bergen, to av dei mest regnfulle plassane i Noreg, likevel e det her eg blir våt på beina, ikkje heime. Argh.
Eg e glad vi snart ska flytte herifrå. Då ska eg skifte te vinterdekk og vere presis kvar gong den fyste snøen kjem. Eg lova.

Fine folk, Nummer 2: Mamma

Sia mamma har bursdag idag, må eg nesten dedisere bloggen te ho.
Ditta e mamma og Bjørg - i Barcelona i vår. Kjempetur!
Mamma blir 53 idag. Ikkje verst alder det, slettes ei. Mamma e igrunn ganske kul, sjøl om det ikkje alltid har vore mi oppfatning. Sånn e det å vere tenåring, skakje vere enkelt heile tia...
Å oppdra fire unga ser eg ikkje for meg som noke walk in the park, og uten å skryte for mykje må eg no sei at ho har gjort ein ganske bra jobb.
I tillegg e ho husmor og deltidsarbeidande, som regel ganske travel med eitkvart. Likevel tok ho seg tia te å reise te Barcelona med meg, Marianne og henna mamma, Bjørg. Det va fantastisk koolio. Ikkje noke krangling om oppvask og støvesuging, full fokus på irish coffee og å kose seg maks. Ganske herleg! Te våren har vi fire plana om ein ny tur, og eg gler meg allereie!

Hipp hurra for mamselamsen på dagen, eg håpa den blir bra!

Fine folk. Nummer 1; KINE

Ditta e Kine. Fantastiske, festlige, herlige, syngande, snille, gode Kine. Ho har vore min næraste kompanjong i mange år no.
Vi blei først kjende i barnehagen. Men det var først i ungdomsskulealder at vi virkelig blei close. Vi har hatt so innigranskauen mykje moro ilag. Høgdepunkta og dei gode historiane står i kø. Då vi var yngre var det jentekveldar, med nachos og is (som vi åt rett frå boksen, neddynka i smilsaus) og filmar som Den Siste Festen, og TI TING JEG HATER VED DEG. Det var ein højdare. So begynte vi å ta oss ei øl i ny og ne. Spelkveldar med heile gjengen, der vi lo oss i hel over Andre sine fortellingar om marsvin og andre vittige ting.
Turar på Stavang har alltid blitt suksess når Kine har vore med. Anten det var berre oss to eller ein heil gjeng, latteren ligg laust i lufta. Tasle sneik i buskene, og naboane skreik i badestampen. Fantastiske minner.
Kine har og starta verdens beste juletradisjon. No gler eg meg like mykje til førstejuledagsfest der som til julafta. Heile gjengen samla med godt humør og rikeleg med alkohol, popquiz frå Sten, og Klakfinnane - det blir ikkje beire.
Sydenturen med Kine, Connie og Sten. Fantastisk. Brannalarmen gjekk og eg trudde det var eg og Kine som hadde starta den. Då går ein sjølvsagt i sikringsskåpet og skrur av all straum. Frukostar med mogenspålegg (banan og sjokoladepålegg) endelause timar på stranda der vi spela Ultimate Mogens (vidareutvikling av Idiot), show frå Trixie and The Kid. Aah.... Turen til Trondheim i fjor for å besøke Kine og Fimmi. Finfin helg. Firkløveret i London, maks moro i dyreparken og gutane sin drøm om Gentlemans Club.
Det er så mange minner, historiar, eg kunne skreve side opp og side ned om det. Bottom Line is; eg stortrivast ilag med Kine.

Eg og Kine har aldri studert i same by. Det ve sei at vi hakje budd på same plass på seks år. Likevel e vi like nære som før, sjøl om vi sjelden ser kvarandre og har kvart vårt liv på kvar vår kant. Eg veit at eg og Kine alltid kjem til å vere bestisa. Simastuen forever.

E du heilt MONO elle?!?!

Haha.. Knallhistorie. Eg huska den ikkje heilt, men Ida hadde iallefall overhøyrt ei dame som snakka om menneske som er MONO. Vi antar at ho meinte mongo. Anyways. Ein god historie, fårkje hjelpe at eg ikkje hugsa den heilt.
Men eg hugsa onsdag. Då va eg, Jensen, Kristin, Hanna og Elin på Mono. Min nye favorittpub. Med ganske bra favorittfolk og. Ser Kristin og Elin altfor sjelden. Med tanke på at vi bur i Oslo alle mann.. Latterlig dårlig av oss. Men eg trur vi er i gang med ein slags MONOtradisjon no. Og det e bra. Opprettholdbart rett og slett.

No e eg nett ferdig på dagvakt. Sleten og litt lei no. Men berre ei vakt igjen, so fri frå jobb i over ei veke. Dingding. Det e digg!
Ser fram til ein roleg leselørdag. Ska ta fram igjen De Gales Hus av Karin Fossum. Brabra. Vegard skal servere nydelege scampi. Eg trur det blir ein god kveld.

Haha

Kom jo på at Silje ødela blenderen sin då ho laga sin berykta drink. Ho fortsatt med å lage det i foodprocessoren. Kanskje derfor den blei litt funky....? Ingenting å utsetje på humøret iallefall!

Mandag

Arbeidsdag. Det er greit. Etter å ha hatt frihelg so er det faktisk ok å skulle gå på jobb igjen. Dessuten er ikkje jobben min så verst. Det er i grunn ganske lett-tente penga. Det lika eg.

På onsdag kjem Sjølve Jensen på besøk. Han skal til Kina til si kjære. Det er kosleg. Både at han kjem på besøk og at han skal på tur. Eg trur nok muligens vi tar oss ei øl då. Det pleie likso bli slik med meg og Jensen. Berre litt dumt at det e blitt so kaldt og ufjelgt. Og vindigt. Då er Mono ein fin plass å ha. Innandørs bakgård. Genialt.


Neste helg ska vi på rakfiskfestival i Valdres! Hah, det trur eg blir herleg harry. Eg gler meg. Skal bu på hytta til Gunnar, ilag med Silje og Raymond. Det kan bli piker, vin og sang, heile helga. Torsdag te søndag. Jabbadabbadooo! Håpa berre Silje lar blenderen stå heime. Den derre vodkadrinken med ananasbita e farlig stoff utpå natta....

Ode til min Folkehøgskule...

Ein ting eg har tenkt mykje på - er at det igrunn burde vere obligatorisk å gå på folkehøgskule... Det er eit ganske lærerikt år. Ikkje sånn akademisk sett - meir på det sosiale plan.

Ein møter mange forskjellige folk. Rare, kule, kjipe, morsomme, utenlandske, polski, lange, korte, tjukke, tynne, flinke, fisefine, festlige, uforgløymelege, snille, gode, vakre, stygge, fisseha, lista er endelaus. Noken gløymer ein same dag som ein sluttar, medan andre sit festa i hjarterota og forlet deg aldri.
Dagen ein ankjem folkehøgskulen ein har valgt er verdas skumlaste. Seriøst... Det e dritskummelt. Ein er redd og usikker og lurer på kva slags tullehaue ein skal dele rom med i eitt år. Eg var heldig. Eg møtte Linda. Mi løve. Jøden. Potetnasa. Verdens raraste skrue, men snill og festlig som dagen er lang. Med god sportsånd og eit stort hjerte. Dugandes til filosofiske samtaler til langt på natt. Og til å vere still i lag med. Og til å feste såpass at Schonnert skalv i dagevis etterpå. Bra bra bra dame. So skal ein møte alle dei andre. 90 personar ein skal dele kvardagen med - noken meir enn andre sjølvsagt. Men dog. Nervøsitet på eit sinnsvakt plan. So, litt etter litt, blir ein kjend med stadig fleire. Noken vise seg å vere verdt å tilbringe tid med. Børge, Hilde, Martine, Roar, Jannicke, Kristin, Ida. Åååå - det e bra folk det!
Kvardagen er alt frå kjedelig og tiltakslaus - til dei beste opplevelsane i livet. Det går i bølgedalar heile tida, og ein kjenner at ein lever. Eg trur eg aldri har hatt det så gøy, eller så kjipt som eg hadde det på fhs. Følelsane blir so innmari intense, ein lev i eit vakuum der verda kun dreia seg om det so skjer på skulen og på internata. Det e ei boble. MEN, gud for ei boble.
So byrjar dagane å lakke mot vår, og ein skal forberede seg på å reise frå skulen. Hah. Det går igrunn ikkje an å bli beredt på det! Grining og lovnadar, tårer, snørr, latter, lettelse, sorg.. Det e intense greier. Og i dagane so kjem føler ein seg einsam. So voldsomt og. Ein er vand med å ha folk bak kvar einaste dør og dele stue med 7 andre. Plutselig sit ein der, i eit vanvittig tomrom. Det kjem seg etterkvart.

Det beste e at når vi møtest den dag i dag, so e det nett so i gamle dage. Skravla går STRAKS, og latteren sit like laust som den gjorde for fire år sia. Sjølv om vi ikkje møtast/pratast ofte, so er det like lett som det var før. Det e godt å vete. Det e folk som e gode å ha.

Poenget mitt (før eg rota meg nedover MemoryLane) e at ved å gå på folkehøgskule so lære ein nye folk å kjenne. Men mest av alt lære ein seg sjølv å kjenne. Ein må ta valg. Kor ein høyrer heime. Kven ein trivast best med. Slike ting. Viktige ting som er kjekke å vete når ein skal ut i verda og bli klok student. Vel.. Akkurat det har eg ikkje fått til endå, men eg har fortsatt 8 måneda å gjere det på.

Nettopp. FHS e bra! Den beste e sjølvsagt Karmøy. Gunnar bør opplevast.
Berre eit tips.....

Vamp

I anledning ny Vampcd på gang måtte eg ta fram dei gamle og nyte det litt


Kim du nå va?
Den finaste mårenen e den så vente
Og eg e der lenge før eg e heilt nødt.
Eg står opp med sola og ser at hu hente
ein ny dag og sett an på gløtt

Den finaste dagen e den så lar vær
å bestemme, men løfte meg opp og gir fart.
Då sveve eg fint, eg kan se og glømma
og velge meg kvitt framfor svart

Så takk ska du ha, kjære gud
eller kim du nå va?
Du så fant opp dei finaste ting

Når skumringen legge sitt slør øve dagen
Og stillheten senke seg, går eg te ro.
Eller kanskje så søke eg byen og larmen
og tar meg eit glass eller to

Så takk skal du ha, kjære gud
eller kim du nå va?
Du så fant opp dei finaste ting

Den finaste nattå va den så me delte
Me leita og fant uten for månge ord
Så våkna eg innte den finaste jentå
eg vett om på denna jord

Så takk ska du ha, kjære gud
eller kim du nå va?
Du så fant opp dei finaste ting

Nydelege Oslo-haust

Igrunn so har eg funne ut at eg e lei av Oslo. Ditta måtte eg revurdere her om dagen, då eg gjekk ein tur på Bygdøy. Fantastiske fargar og knasande løv - då e det ikkje so verst her likevel..

Faktisk so inspirerande at eg laga meg ein blogg om det. Det ekje verst. Planen e vel igrunn ikkje at det skal handle om kor fantastisk hausten i Oslo e, men det va no berre det eg følte for å dele no.

Idag er det fredag. Helg. Kan ikkje huske sist eg hadde helgekjensla, har jobba stort sett kvar helg i det siste, so no sit eg og kjenne på det her. Det kjennes godt! Ingen plana, ikkje noke stress. YES. Sånn teoretisk sett har eg hundretusen masterrelaterte ting eg kunne gjort. Men eg skakje gjer det. For eg skal berre ha helg.