Fine folk. Nummer 3; Trude

Dette er mi svimete lillesyste, for anledning ikledd ein snerten liten hatt då vi var på shopping i Oslo Sentrum.
Trude er ein verdsmestar i å finne fram. Det er ein god eigenskap å ha når ein vitjar storbyen. Då kjem ein seg alltid på rett buss og havnar der ein skal. Muahahaha. Eg ler meg i hel. Eg og pappa e enige om at vi skal flire av det her i mange herrens år framover.
Her er saken:
Trude og Julia (sjefssvima) hadde vore i sentrum og svidd av gryn. Eg sende melding til Trude og spurte om ho snart var på vei heim att. Jada, det var så kjekt og lett atte, og ho sa ho var på veg mot bussen. Det tok i overkant lang tid syns eg, og plutselig ringte telefonen, og ei hissig Trude var lost in space. "Den jævla 54bussen går jo ikkje te kiellandsplass!!!!!" Eh, jo Trudemor, det e akkurat det den gjer. Men det kjem sjølvsagt an på ka retning du tek den i! I tillegg var ho forbanna fordi herren som styrte bussen ikkje forsto ka ho sa, og plutselig skrudde av lysa og forlot bussen. Det ordna seg sjølvsagt til slutt, ho blei sittande på bussen og den snudde og kjørte i riktig retning. Sia det har vi ledd av ho. Og det har vi tenkt å fortsette med.
Ellers er Trude ein finfin person. Ho kan virke litt seriøs og flinkis, men under denne prikkfrie overflata finne du ei morsom, underhaldande, snill, lettskremt, tøff og bra jente som eg syns e kjekk å ha te lillesøster.
Då Trude var liten var ho ein heilt fantastisk underfundig unge. I sommar såg vi på gamle videoa, og der e det ein av Trude. Ho e kanskje tre-fire år, og står i døra og spør; "Mamma, kan vi få teeeipee???" Og mamma svara ja, som om det var den mest naturlege ting. UNDERHOLDNIIIING!

Trude har og hatt ei karriere som tidenes blidaste kassadame på Spar. Hirrhirr!